امکانِ بیداری،
در هر انسانی وجود دارد.
معمولاً مجموعه‌ای از شرایط، در زندگیِ یک انسان باعثِ آغازِ بیداری می‌شود.
این شرایط برای هر کسی مخصوص به خودِ اوست
اما در اکثرِ مواقع
این راهِ مخصوص
از مجاریِ رنج می‌گذرد.
رنج آن عاملی‌ست که
باعثِ پیدایشِ انگیزه برای بیدار-شدن
از رؤیای یکی‌انگاری با ذهنِ خودمان است.
این رؤیا،
قصه‌ای است که ما آن را «زندگیِ من» می‌نامیم
و راویِ این قصه
ذهنِ خودمان است.
معمولاً آنجایی که این روایت ناخوشایند می‌شود،
بیننده‌ی رؤیا
یعنی آن آگاهیِ فردیت‌یافته‌ای
که در خوابِ یکی‌انگاری با هویتِ رؤیا می‌باشد
به حقیقت بسیار نزدیک است.
وقتی رؤیای یکی‌انگاری
با قصه‌ای که تاروپودِ آن را ذهن می‌بافد،
تبدیل به کابوس شود
بیننده‌ی رؤیا با بیداری فقط یک قدم فاصله دارد.
بیداری یعنی
دریابی که تو ذهنِ خود نیستی.
۵
از ۵
۵ مشارکت کننده
